2 Haziran 2009 Salı

Kurban olurum yarim(sevgiliye mektuplar)


Sevgilimmm
Sevgilim benim,en özelim,eşim,buz tutmuş gönlüme kardelen çiçekleriyle gelipte gün yüzü gösterenim nasılsın?

Civanım benim güleç yüzlü yarim seni öyle özledim ki tahmin bile edemezsin.Yokluğun yakıyor be ciğerimi göz,göz oluyor,canım çok yanıyor be bebişim.Kanıyorum, usul usul kanıyorum ben.Tabibler buna derman olmuyor olamıyor.Eriyorum gün be gün varlığın var oluşumdur dedim ama! ! ! yokluğunda sonum oluyor.

Seni hayal ediyorum.Gözlerin hani hülyalı bakar ya! hani şöyle bir off çekersin ve sonrada ellerimi tutup gülümsersin ve ardından da seni çok seviyorum kız dersinya :) işte onları hatırlıyorum senden uzaktayken en çok.Haa birde beni koluna yatırıp ta sımsıkı sarmanı sonra mis kokulum diye beni derin derin koklamanı. Ama en çok sen uykunun kollarındayken masum yüzünü kazımışım belleğime işte en çok da o anları anımsıyorum.Ve işte bunlar senden uzaktayken benim tek teselli kaynağım oluyor.Ben her boş anımda bunlarla gönlümü eğliyorum.Rodrigonun gitar konçertosu eşliğinde köz olup dumanlarımı göğe yükseltiyorum.

Sevmek neydi? diye sorgulardım çok önceleri yada daha da önemlisi sevilmek neydi? işte asıl önemli olan da buydu sanırım.İnsan seviyor be gün yüzlüm.Otu seviyor,böceği seviyor,yemek yemeyi seviyor,karşı bir cinsi seviyor hatta hatta en acısı karşılıksız bir aşka düşüp için için eriyebiliyor da.Ama sevilmek çok farklı.Hele ki sevdiğin yürek tarafından sevilmek,dahası istenilmek,beğenilmek.İşte bu kör olmuş bir çift göze ışık huzmesini göstermek kadar özel.Sen işte bunu başardın.Sen kör olmuş,nasır tutmuş yüreğime sevdanın nurunu saçtın.Seni herkesten,her şeyden farklı klan en büyük özelliğin bu işte.Ve işte bunun için bile ben sana ‘’kurban ‘’olurum yarim.Kınalar yakarım yarim avuçlarıma,allı yeşilli kurdeleler takarım saçlarımın her bir tutamına,beyaz esvaplar giyerim sırtıma ve attığın her bir adıma ‘’kurban’’olurum yarim…Bir semah ayinindeymiş gibi dönerim peşin sıra.Susadıkca avuçlarından su içerim kana kana.Sana olan sevdam dan yandıkça gözlerinin içine düşer efkarımı söndürürüm yana yana.Sen iste senin için ömrümden ömrüne bir değil bin günü feda ederim.Sen bana seviyorum diye dilinde dillendirkce seviyorum diyen peltek dilinden öperim.

Şeker dillim,güleç yüzlüm,civanım,aşıkların aşığı ‘canımsın ‘daha da fazlası,sen can sın.Ruhuma Rabbimden sonra ışık saçansın.Sen gülümse ki dünyam yeşile boyansın.Ellerimiz birbirimizden hiç kopmasın.Geleceğim yarim ölüm çıkmazsa yoluma Kınalar yakarım yarim avuçlarıma,allı yeşilli kurdeleler takarım saçlarımın her bir tutamına,beyaz esvaplar giyerim sırtıma ve attığın her bir adıma ‘’kurban’’olurum yarim.Kurbanın olurum…KIYMETLİM BENİM…Sevgilim…gönül eşim…muhabbetle o güzel gözlerinden öperim…

ilknur Aslan

Bu şiirin hikayesi:


Ben yokluğunda sana, yanık mektuplar yazdım
Yanan yüreğimi? kağıtmı hiç ama hiç bilemedim…
Ama artık yoluna da kurban oldum ya işte :))
Buğulu gözlerinden özlemle öperim…bebeğim…




www.nostaljim.org

ee bizim sitemiz işte :))

1 yorum:

http.//belguzaranne.blogspot.com dedi ki...

merhaba huzur dolu bır gun dıleğiyle sevgıler